Seite:Bremer Stacken I.djvu/117

Detdiar sidj as noch ei efterluket wurden.

[Automaatisk auerdraanj]

— ii7 —

Wi se det alltmal daialks in,
Üs Lunn as föll tu letj för ham.
Wi kän di Föggal all bi a Bian,
Kän ham ginau me sammt san Stamm.
Fan a Noorderwoch as 'r hirr henn kimman,
An a richtag Nöm hä 'r diar uck füngan.

So loong üs dat Beest hirr eksistiarat,
Kon hirr näman lewwi an bistunn.
Diar me Spitsbubanstrekan üss regiarat,
Hi mutt sin Hod delslau för Skunn.
Ham kon nü dach sin Juarn ball täl,
Do as 'r uck ripp nooch för a Häl.

Wi well üs Hunnan ap tu Ellambög fualigi,
Wann a Diwal ham man hali wull';
Do lät det Beest efter a Häl tu skualwi,
Wi well efterskupp för rosendoll.
Di Diwal nammt hall an Laamki un,
Do lät 'r uck was das Oks ei stunn.

Noorsarap 1844. Karsten Paulsen.

Aucr a Duas.

Det Minskans Lewant as üs 'n Drum ;
At läpt henn üs 'n wiljen Strum;
Woort ei riooch am soocht.
An Minsk as üs 'n Bläs foll Winj,
As dalang frisk an s.tark an sünj
An marn all duad.