Seite:Bremer Stacken I.djvu/120

Detdiar sidj as noch ei efterluket wurden.

[Automaatisk auerdraanj]

- 120 -

Diar kam ans 'n Hulk bi ham un 't Hüss,
Do lepp hi furt, lepp fan sin Wüff,
Wiar baang för 't Hulk.
An üs hi lucket onner a Wönnanger diar,
Do sig hi, dat 't san Naiber wiar,
Di Deidel ja!

Hi fol uck aur Buurd bi a Nuurdaanjang Küst
Do soocht wi, det wiar wass sin Ledst;
Man det ging gudd !
Det iarst, diar hi tu ham sallaw kam,
Wiar: „Wech me det Göntji Rickleffs Krom!
Sock mai ick ei."

Di Man hi kon rian allas magi;
Sogor me a lacht Hunn kon hi ham ragi,
Gor Swawalstoker sker.
Me jü lacht Hunn as nian Spos tu driwan;
Jü as a best uck bi det Driwan ;
Jü slait uck wass.

Di Man as gratt; san Nöm as letj.
Me söwan Juar ual lai 'r noch bi 't Tetj.
Det dedd ham gudd.
Fan di Q. Stamm hä 'r uck letjat füngan ;
Man hi as dach ei so rocht unnimman
Un 't Grattmans Buck.

Diar noch muar fan ham wedd well,
Jo mutt hi 't jo man sallaw förtell.
Hi dä det nooch.
Hi wennat, diar ham ap fragi wall,
Bi Hark an Elen hör Njoksstall.
Di Deidelja!

Noorsarap 1845. Karsten Paulsen.