— 43 —
So kam hi bi sin Grewers un,
Diar martelt üs 'n Slaw,
So föll Iad ütj a Kül tu funn,
Üs 's küdd. Jo werket traw.
Jo spatt an firkt an luss an kräd,
An sommen, diar un Hürkem sed,
Jo sat drügg Suaden ap un Stücken;
Fan 'th Iadmot maget 's Waffelkucken.
Hirr räpt hi fan sin Lidj an Par,
A Baasten madd a Flöd,
An sait so ünferwaants tu jar:
„Brangt hocker jam di Böd,
Of jam so denn, üs ick jam sad,
Ham nemm jam bi sin Rabbskann fad;
Smitj 'n un a Kül, wann 'm 's onnerhölket,
Of Wederlüssing, hü 'r uck bölket."
Det wiar an Klüft, det wiar an Grapp,
Diar arki Dai eg skett.
Wat wull 's ham in un 'th Weder flapp!
Wat wull 's ham spranthli lät!
Jar Hart wiar harder üs 'n Stian.
Diar hollep nian gudd Wurden jinn.
Hi moost ar in, an skull hi brolli
Üs di gratt brücket Thareps Holli.
Ok räpt nü Jong-Jins: „Komm ans juart!
Di Bür wall di tu Wurd!“
Di Bür, di sad, me 'n Luck, so suart:
„Lupp efter Onnergurd
Ans gaw ütj un a Iadkülfän
An fragi diar, of jo so denn,
Üs ick jar sad!“ Hi ging; doch fraget
Hi iast jü Wüff, of 't her uck haget.
Seite:Bremer Stacken I.djvu/43
Detdiar sidj as efterluket wurden.