Seite:Bremer Stacken I.djvu/7

Detdiar sidj as efterluket wurden.


Det mad ick wedd, hü 't as am hunnert Juarn,
Of dann üs ferreng Spriak uck as 'r noch?
Knapp stänt tu liawen, det' s dann uck nochhuarn
Tupp ferreng snaki — ne, so thankt mi doch.
Of skull dann all — ick mei ar eg fan snaki —
Raw un her Gräf üs lew nett Mammenspriak?
O ha, det 's möggelk, det 's hirr dann all ölers kwaki,
Tu üsens Wurden sai: „Ferflaanj üs Riak!“
Traw, thankt mi, mutt wi üsens Spriak doch wari,
Of uck man letjet Ferrengen muar san.
Bi arki Wurd lett ferreng üs doch swari!
Repp ferreng tu jaw Jongen, wann 's bigann!
Et jaft well söcken uck, diar jar scheniari;
Man föllen san 'r doch eg, üs ick liaw.
Et jaft gottloff uck, diar jar Spriak huuch iari.
Repp söcken tu, det 's traw jar Spriak doch bliw !

  Öwenem, 1886.

                                   Knütj Bruller Knütjen
                                   (Knud Broder Knudsen).