[Automaatisk auerdraanj]
- 76 -
Dü tbärst a iast, a baast man fragi,
Of dü her eg meest lockelk magi,
An feest tu 'n Oonthwurd : „ U so holl ! "
Skull 's di dann eftert eg bihagi,
Di huar an <")der Laaeht apdagi,
Dann skafi 's uf. At Lunn as foll.
Eg nuadeg heest, ambi tu luppen,
Wäl dü ian fan a Piselpoppen,
Of wäl an Wäg un 'th Ütjwerk ha.
Dü brückst man . ewenst untukloppin,
Dann kommt ar all an Flöd unhoppin,
An dü beest wass üb, jo sai: „Ja!"
Heest Hei at an rick Bürendoochter,
Ick könn di sai, all jarrens Thoochter
San: Wiar ick doch man iast ans Wüff!
An Freier brückt üb Fer nän Ljochter,
Am ian tu fmjen, ja, an soocht 'r
Ian ütj at ollerbowenst Sküff.
Wat meest leffst lis, an rocht letj nöggen ?
Dü thärst man ütjsjück; diar san höggen,
Diar aweral bi 't Daans amgluai.
Of meest an rocht gratt allerdöggen
Noch lewer ha : diar san uck nögen,
Diar eg an dänsken Knecht fersmuai.
Det sig wi ans bi 't Rusenstreien.
Am 't jam rocht düttelk ütj tu leien :
Üs desseg lepp 's ar am tu Bruad !
Doch sommen sad, am eg tu heien,
Üs Reinke Voss : „Uha, söck Beien
San miasttidj sür, wiar 's noch so ruad."
