Seite:Hansen Nahrung 1896.djvu/34

— 12 —

fardt, da dö at höm Jil' me, dat hi üüs en Tenk
Brün Sokker, en en Tenk Koffibuannen...
    G. Of en Tenk Hingst-Buannen.
    P. En en Tenk Risgrat, en en Tenk Plummen.
    G. Jaa wes, al bi Tenkfollen.
    P. En en Rolli Netteldok, en en Rolli Kaamer-
dok, en sa wat fan ark Slag tüs stjüürd. En wan
dit da forbrükt es, da let wü muar bring.
   G. Jaa dit es niin Wun'ner.
   P. Ik hööpi, sa skel wü me dit Jil' nog Jaar-
lung üt kum.
   G. Aa, meenst dag! Sagt. Man nü wel ik Di
daalkenst üp üd'er Uurden bring, sa welk.
   P. En da en üd'er Jaar forkoopi wü di Kreidter,
en sẹt dit Lön ön Puan'.
   G. Jaa Faad'er, al wat Di man tinkdt. Jü
nemdt en ual' Sköttel ön Hun', üs dats dejr
me fuurdt gung wel, en seid' sagt: Wan wü
nü dag sa bigen wel tö lewwin, da es dit ual'
Fat üüs uk ek lẹnger mans nog, sa est ek. Let
et üt Hun' faal, en seid' gurdtem: Uuha dag,
wat kạm ik dejr tö!
    P. Sisoo! tjü! tjü! tjü! Dejr liid' dit nü al
wed'er. Dü best dag nöndt muar bitruud.
    G. Ik küdt ek help, Faad'er, wank uk üpsteid
störrew skul', sa küdk ek!
   P. Wat ek help, wat ek help! Dejr est da
wel me!