Seite:Hansen Nahrung 1896.djvu/37

Detdiar sidj as efterluket wurden.
— 15 —

ja haa Naaken-Ejset Faamnen nommen, en da jit
Sokkennen raaket, dejr ark Dei en paar Mol dit
dejr Bankkerots Koffi-Droonk ha mut, wans wat
döög skel, en da sens likkert nöndt werdt. Di
ạrem Maaṇerkjen knap sa fuul fortiini, üs di
Wüffen ön Koffi forslun'si; en büttendit sen er al
Fuulen, dejr di Maan'er öndt Branwiin drinken
uk nöndt tö iif. Ik weet ek, hur sok Lidden tö
Jen' kum.

    Man wat mun' dit bidüüded, jir laap Mejrlung
sa manning fuarbi, sommen me en Korrew, sommen
me en Boddel en sommen me en paar Dokker ön
Hun', en dit ark ön sin Sennendeis Habitt? Hat
es dag jest mejren Pid'ersdei. – Mun' fillegt jen
Raasdei nü ek lẹnger nog es, of mun' di Lidden
al delling tö en Fuarspook laap? – Di fuarflukti
Pid'ersdei. – Hei! dejr kumdt huallew Raandtem
al! *) Aa i ạrem Lidden! ja i maat mejren uk
oldtileet kum me juu trii Saagsling. – Dit es dag
rogt en Bankerots-Dei. Man ik skel nü beedter
Knet üb di Pung hual', üs forleeden Jaar; da
smeet ik uk trẹrhalwen Skelling weg fuar Pid'ers-
dei-Kuk, en da jit en Boddel Branwiin forbütten.
________
  *) Raandtem (deutsch Rantum) ist der Name des armuth-
    vollsten Dorfes auf Silt, etwa eine Meile im Südwest
    von dem Hauptdorfe Keitum, woselbst unser Geizhals
    wohnte, und damaliger Zeit am Petritage die Mehr-
    heit aus den andern Dörfern zur Belustigung hin-
    strömte.