Seite:Johansen Arammud.djvu/12

10

Bāgaan: hi sad: Rāge mi āp; da skel so föl warm Bruuad
hā, üüs man iidj meest!" - Hat swāret: "ik wal di wat
skitj!" "Hat kām nü tu an Āpelbuum: di sād: "Sködde
mi -ns!" da meest so föl ruuad Āpler fu, üüs man hā
meest." Hat swāret: "ik wal di wat skitj"! an wul eg
muuar fān det Traalkraam wed. Hat lep wedder turag an
kām āp tu grat Eelke me a Raak.
  Diiar grat Eelke hiiard, wat hat sen hed, begand hat
tu kermmin, am dat letj Eelke eg hābel an naagh weesen
hed. Nü spraang grat Eelke iin uun Suuath an faan a
Kü, a Bāgaan, an a Āpelbuum. Hat nām, wat hat fu
küd, Maalk an Witjbruuad, an Swettan an Āpler. Hat
kwisset ufsteed. Man nü hiiard -t an Romlin an al a Wogher
slug iin. A Bāgaan siig üt, üüs a Hēl; a Kü wurd tu
an Hēlhingst, a Āpelbuum füng Biian an wurd labban;
a Grünj wurd Slobber an Döhbel. Grat Eelke saank
weg an kām nimmer wedder ap üüb a Welt.
  Peetje: Wat hed hat do den, am dat hat nimmer
wedder ap üüb a Welt kām?
  Antje: Hat wiiar alta hābel. So gongt hat al a
Ānjnattagen; jo grobbe an Küül tu jo sallew.
  Krassen: Förtel I onk nü uk wat fān Jau sallew,
hü det tuging, diiar Atj san Brudder wegh wurd.
  Anje: Üüs Thaanklew wiiar so uual üüs Petje
nü as. Ik nām ham ütj tu Aad me an lēt ham deel bi
a Weedarskānt luup, wiljar -t ik Hallem skēr. Min hart
dē mi siiar, wan -k -r am theenk; - (jü wēpt) - kaan -t
mi nogh düttalk föör Uugen māgi, hü det leew Ding
ütjsiig, diiar -t deel aauer a Dün lep. Ik skul ham niimer
wedder tu sen fu.
  Peetje an Antje: Lēp a Raagslādern -r wegh me?
  Antje: Diiar hat mi al ta laang wegh blēw, ging
ik ap üüb an Dün am efter ham tu lukkin, man küd ham
noghhuaran wis wurd. Ik fulgt sin Futtalspöören an
faan bal grat Futtalspöören bi sin letj Saakfet; Diiar sildj
an Fārtjüg hial ütj üüb Siia, an min Hart küt at mi
sai, huuar üüs T[h]aanklef wiiar. A Skebslidj hēd an me
nimmen.
  Peetje an Krassen: Komt Thaanklew do nimmer
wedder tüs? Want komt -r wedder, Aami?
  Antje föör her sallew: "Euch gebührt nicht zu wissen
die Zeit und die Stunde, die der Vater seiner Macht vor-
behalten hat!" sāit a Skraft; man hat as mi flaaksi uun