Seite:Uald Söldring Tialen.pdf/6

Tönder en Leit. Man Storm en Flöd, en Ünlek üp,
en fan dit Weeter kam fan de Miarman, Eigir, Ögis
of Ekke Nekkepen en sin Miarwüf Ran of Raanð,
üs ja liift. - De Friisen fuanð en temmelk gurt Lönð
ön de See bi Süðwääst Jütlönð, diar ja iinnoom en
beuunet; dit näämt ja Söld, Seelönd, Silendi of
Silt. Dit Lönd wiar bi de Nuuðwääst en Nuuðuast
Jenð hoog en drügh, man bi de Süððer Sid liig en
foghtig. Diar ja jir önkam, da wiar diar al fuar jam
de Önðereersken üp Sölð, danen uunet ön de Hoo-
ger en Hööler üp dit Hooglönd, diar me Ljung en Bos-
ker bewughset, man üððers ünfrüghtbaar wiar. Aur dit
liig Määrsklönd bi Süüð regiiret de Miarman en sin
Wüf. De Friisen wiar klook nogh, om dit bääst
Lönd uk tö finjen en tö jaar Fuardeel tö brükken;
man de Miarman aurstört dit liig Määrkslönd aaft
jens me de Flöd, diarom maast ja Dikkər en Wär-
wer maake, om jam tö bargin fuar höm. Dagh
beght de miisten fan de Friisen jam eeðert Uunhüüsing
en Täärper twesken de Määrsken en de Hiid üp de
Süððer Rant fan dit Hooglönð. Om de Miarman en
sin Wüf tö Frinjer tö faaen, näämt ja de tau bütterst
Täärper üp Sölð jam tö Jären: Eidem en Raan-
tem.
   De Friisen wiar gurt en stark Lid, en wiaret
jam düghtig al hurs kam, diar om waad ja uk aaft
Käämpers of Riisen näämt. Ja kiirt jam önt jest
ek fuul om jaar Neibers bi Nuuð üp de Hiid, de litj
Önðereersken , diar ek fuul tö Bäästen hed, man
aaft jens tö jam kam, en wat fan jam lint of stjalt.
Man töleest maast ja danen alti maal ütrotte, diars
jam olte wisnööset waað.
   Uk de Miarman en sin Wüf bleef ek lung jaar