Söl'ring

Üs ik jung wair
En Stek fuar ual Liren

Ik wiar jens jung; -- wat wiar't dach lekelk Tiren,
Diar ik jit litj wiar ön üüs Aalernhüs,
Üs ik, bidopet truu fan Aalernslefhair,
Jit spölet ön min Hemelrik, min Tüs,
Üs ik ünskilig fual'icht min litj Hunen,
En Gotes Engel kām bi mi tö stuunen.

Ik wiar jens jung;-- wat es di Tir forgingen,
Diar ik dit jest Lop tö di Skuul henging.
Wat wir, dach maaket ik min oogen iipen,
En üđer War'l, wiar't, wat tö se ik fing.
Da slüt ik Frinjskep me sa manig Jungen.
Da liirt min Söl'ring Leedjis ik tö sjungen.

Ik wiar jit jung;-- üs eeđer manig Jaaren
Jaar Jen' di lekelk Jungen-Tiren fuan'.
Friimaaket waar ik da me al min Frinjer;
Ik trat ön't Leewent, en min Hart, et bruan'.
Wat wiar ik da fol Mur, fol Hööp en Wensken,
En liift ön Got, mi-salev en di Mensken!

Ik wiar jens jung;-- di Tiren flöđet förter.
Ik kām fuarof, min Aarber leket mi.
Ik fuan' en Hart, wat truu me mi forbünen,
Döör't Leewent toog, wat lung es dit fuarbi!
Unk Lek wiar gurt, hat es ek tö biskriiwen,
Wat danket Got, diar unk sa fuul her iiwen!

Ik wiar jens jung;-- hur sen di Tiren blewen?
Hur sen min Aalern, Frinjer en min Wüf?
Ja sliip üp Sērkhof, ja haa mi forleten,
En bal uur diar bigreewen uk min Lif.
Jaa, ik sen ual' en sen aliining blewen,
Fuar, wat min Lefsten wiar, waar fan mi rewen.

Ik wiar jens jung;-- wat kuurt es dach dit Leewent;
Ik teenk töbeek, hat wiar lik üs en Droom,
Fol seelig Lek, man fol fan Nuar en Kemer,
Forgingen hiilendal lik Bren'ingfoom.
Uu kum, lef Duar, en jenigi min Daagen
En nem mi hen, fortwiiwelt me min Klaagen.

Ik wiar jens jung;-- hurom min Hart sa truurig?
Es Duar en Greev en Stof dit Leest, dit Jen'?
Heest Dü auriiten, dat ön di Juugend-Tiren
En Engel Gotes di tö Sir jens stön'?
Wiis bliir, aur wan det Leewent es forgingen,
Bigen di Hemelskloken "Puask" tö ringen!


Andreas Hübbe