Text:Dåt uurset ap

Täkst aw Gooshiirder fräisch

*Primavera* (di uurs) foon Sandro Botticelli, 1477.

Di uurs es deer

Losche schonge wider, green es dik en kuch.
Louk, en läiten göölbök üt e roide fluch.

En di wipsteert hoopet blee trinam e kööl.
Al de liipe süse ap en dil es njööl.

Hiir di tüüter jölen truri ourt loun.
En de liwe skriile naachtens foon e stroun.

Bruushon me sin bräide schochst ount läichloun al.
Jüst, es was't for ålwer, driwes jere spal.

Eedermeerns koost hiire roidepiipers lacht.
En di romper dompet al wi döör e nåcht.

Widu teelt ount mäidloun arks jeer wider nai.
Anerte, moist liiwe, bräide tachtebai.

Schitendraiers fliine dör e hemel ween.
Ok di stauerk es kiimen, staapet döör e feen.

Am e gääwel swolkne gloje harn en heer.
Wäät dö nö me liiwe, dat di uurs es deer?

Johannes Petersen

Kiik uk deer

Föögle