Ualingels

Tekst üüb Fering

Det Ualingels Spriik (uk Angelseksisk; aanj nööm Ænglisc ['æŋ.glɪʃ] of Englisc) as det Ingels, wat twesken 550 an 1066 uun't Ingelun an a süüd faan't Skotlun snaaket wurd.

Det hed fjauer spriikwisen:

Kentisk, wat uun't köningrik Kent, uun a süüduast faan Ingelun snaaket wurd.
Northumbrisk, wat uun't köningrik Nuurdhumbrien, uun a nuurd faan Ingelun an a süüd faan Skotlun, snaaket wurd.
Mersisk, wat uun't köningrik Mersien, uun a maden faan Ingelun snaaket wurd.
Waastseksisk, wat uun't köningrik Wesseks, uun a waast faan Ingelun snaaket wurd.

Gramatik

Ualingels nöömer haa fjauer kaasen: noominatiif, akusatiif, geenitiif an daatiif.

Tu bispal: īeġland „eilun“ an frēond „frinj“:

Faal	Iantaal	Muartaal	Iantaal	Muartaal
noominatiif	īeġland	īeġland	frēond	frīend, frēondas
akusatiif	īeġland	īeġland	frēond	frīend, frēondas
geenitiif	īeġlandes	īeġlanda	frēondes	frēonda
daatiif	īeġlande	īeġlandum	frīend, frēonde	frēondum

Bispal

Faan Beowulf (twesken det 8. an 11. juarhundert):

Gewiton him ðā wīgend / wīca nēosian / frēondum befeallen, / Frȳsland gesēon, / hāmas ond hēaburh.

„Kaam am a kriigern / at aran tu schüken / faan frinjer beruuwert, / Fresklun tu sän, / a hüsing an huuchborig.“